Pastoor Creemers verlaat Maasbracht

Na bijna dertig gaat pastoor Creemers van Maasbracht met Emeritaat. In die tijd heeft hij vijf parochies samengebracht, op zijn zeventigste begint zijn gezondheid parten te spelen en vertrekt hij naar het Belgische Elen.

Met 29 dienstjaren is pastoor Creemers van de Rafaëlparochie een van de langstzittende pastoors van het bisdom. In 1995 trad hij aan bij de Gertrudisparochie in Maasbracht, waar zich later de parochies van Stevensweert, Linne, Brachterbeek en Ohé en Laak bij aansloten.

Begin dit jaar zijn deze parochies samengevoegd tot één parochie, een proces dat nogal wat energie van de pastoor heeft gevraagd. Creemers kreeg steeds minder tijd voor het pastorale werk en huisbezoeken en bezoeken aan de gemeenschap, bovendien ging zijn gezondheid parten spelen.

Het emiraat begint op 26 mei, het kerkbestuur maakt nu de wensen bekend aan het bisdom waarna een geschikte opvolger wordt gezocht. Mocht er bij het vertrek van Creemers nog geen opvolger gevonden zijn, dan neemt de deken van Susteren de verantwoordelijkheden over. Hij zal dan ook zorgdragen voor de vieringen in de vijf kerken waar Creemers nu nog de mis doet.

Krokodillen

De pastoor is zeventig jaar en kampt met hartproblemen en chronisch lymfatische leukemie. Hij vertrekt naar Elen in België, amper 20 kilometer verderop, waar hij familie heeft. Hij blijft, indien nodig, actief voor het dekenaat Susteren of in de buurt van Elen en hoopt tijd te vinden om de levensgeschiedenis van zijn heeroom te beschrijven.

“Met dertig andere paters en broeders heeft hij negen maanden gevangen gezeten, waarna ze in stukken zijn gehakt en aan de krokodillen gevoerd”, vertelt Creemers. “Dat verhaal is bekend, maar ik heb hier nog veel handgeschreven brieven op dun luchtpostpapier. Die ga ik allemaal proberen te ontcijferen.”